تصور کن رنگ ها را …..

رنگ دلنشین جانماز دست ساز فرزند ، رنگ پر عاطفه ی مهر و تسبیح مخلوق انگشتان کوچک مسافران کربلا ، هدیه ی رنگین عمو روحانی ، رنگ گل های قالی متبرک مسجد پر نور ، رنگ گرم سلام های کودکانه ی دخترکان به پدربزرگ مهربانی ها ، رنگ زمینی بادکنک های رنگی شادمان از معیت بچه ها ، رنگ گل های چادر های گل گلی فرشته های کوچکمان ، رنگ مفرح بازی و خنده و مولودی خوانی ، رنگ قهقهه های بچگانه ، رنگ شیرین شکلات ،رنگ پاپیون های درخشان تل سر ، که با رفاقتشان با گل های چادر ، گل بارانی کرده بودند تماشایی رنگ …….و رنگ …….

مداد های رنگی نیز به شگفت درامده بودند …..از این تنوع رنگی و فریاد غبطه و شادی سرمیدادند ……

همه ی این رنگ ها و زیبایی ها برای توست ….. تویی که شایسته ی سجده و خضوعی ….
تو که مهربان تر از مادری …..
تو که میدانی …..
به همراه دخترکان بهشتی مان برای بندگیت آماده میشویم …برای سجودت ، برای اطاعتت …
خودت کمکمان کن که در مقدمه ی راهیم …..