- اگر فکر می کنید دوره پیش از دبستان چندان مهم نیست و فقط برای آمادگی ورود به دبستان است .
- اگر اعتقاد دارید به جای رویارویی با واقعیت های فرزندتان بهتر است روی آن سرپوش گذاشته شود .
- اگر اعتقاد دارید به علت گرفتاری زیاد یا هر علت دیگری تربیت فرزند شما به مدرسه واگذار شود بهتر است.
- اگر توانمندی های فرزندتان را به جای مقایسه با خودش با دیگران مقایسه می کنید .
- اگر وظیفه مدرسه را به معنای انباشت اطلاعات در حافظه می دانید.
- اگر وظیفه مدرسه را انتقال اطلاعات از کتاب درسی به مغز فرزند خویش می دانید.
- اگر اعطای آزادی به کودک را مساوی رها کردن او و سلب مسئولیت می دانید.
- اگر فکر می کنید دوره ی کودکی (هفت سال اول ) دوره ای است که باید هرچه سریع تر به پایان برسد وکودک هرچه بیشتر به بزرگتر ها شبیه شود بهتر است .
- اگر اعتقاد دارید تشویق و تنبیه مداوم کودک و شرطی کردن او، عامل اصلی تربیت کودک است.
- اگر اعتقاد دارید مسئولیت پیشرفت و یادگیری فرزندتان به عهده شماست و کودک نیاز به تجربه کودکانه و مواجهه با پیامد انتخاب های خود به صورت مستقیم را ندارد.
به شما توصیه می شود ما را انتخاب بفرمایید:
- اگر به اصل تفاوت های فردی اعتقاد دارید و فکر می کنید بعضی از انسان ها در بعضی زمینه ها توانمند تر هستند و بعضی دیگر در زمینه های دیگر.
- اگر اعتقاد دارید کودکی بهترین زمان برای توسعه ظرفیت های درونی است که فقط از طریق تجربه گری گرایش های کودک امکان پذیر است.
- اگر معتقدید تربیت وظیفه خانواده است و فرزند بیش از هر چیز دیگری به پدر و مادر و وقت گذاری ایشان در امر تربیت احتیاج دارد.
- اگر معتقدید عمیق ترین و مادنگارترین دریافت ها آن است که در کودکی به دست آید.
- اگر معتقدید تربیت امری تدریجی است و در بستر زمان به دست می آید .
- اگر فرزندتان را امانت خداوند می دانید و خود را حاکم مطلق بر او نمی دانید.
- اگر برای بهتر تربیت شدن فرزندتان صبور هستید و این صبر را عبادت می دانید.
- اگر معتقدید که طولانی تر بودن دوران کودکی انسان در بین تمام موجودات، حکمتی از جانب پروردگار است. کودک کوچک شده ی انسان بزرگ سال نیست و باید او را با مقتضیات ویژه ی خودش باور کرد.
- اگر باور دارید کودک برای این که بیاموزد تا جایی که خطر شکننده ای او را تهدید نمی کند باید بتواند خودش تجربه کند.
- اگر اعتقاد دارید که فرزندتان خودش باید مسئولیت های زندگیش را برعهده گیرد و نگران سختی کشیدن او نیستید.
- اگر اعتقاد دارید زمینه سازی تربیت و رشد گرایش های فطری کودک در هفت سال اول، بسیار مهم تر از صرفا آموزش مستقیم و یادگیری مفاهیم دانشی است.
