اگر شما اولیاء نوآموز مهد کودک هستید؛

به شما توصیه می کنیم ما را انتخاب نفرمایید:

  • اگر فکر می‌کنید دوره مهدکودک چندان مهم نیست و فقط به منظور نگهداری کودک است.
  • اگر اعتقاد دارید به جای رویارویی با واقعیت های فرزندتان بهتر است روی آن سرپوش گذاشته شود .
  • اگر اعتقاد دارید به علت گرفتاری زیاد یا هر علت دیگری تربیت فرزند شما به مهد کودک واگذار شود بهتر است.
  • اگر توانمندی های فرزندتان را به جای مقایسه با خودش با دیگران مقایسه می کنید .
  • اگر وظیفه مهد کودک را به معنای انباشت اطلاعات در حافظه می دانید.
  • اگر وظیفه‌ی مهدکودک را انتقال صرفا نگهداری و تغذیه فرزند خویش می‌دانید.
  • اگر اعطای آزادی به کودک را مساوی رها کردن او و سلب مسئولیت می دانید.
  • اگر فکر می کنید دوره ی کودکی (هفت سال اول ) دوره ای است که باید هرچه  سریع تر به پایان برسد وکودک هرچه بیشتر به بزرگتر ها شبیه شود بهتر است .
  • اگر اعتقاد دارید تشویق و تنبیه مداوم کودک و شرطی  کردن او، عامل اصلی تربیت کودک است.
  • اگر اعتقاد دارید مسئولیت پیشرفت و یادگیری فرزندتان به عهده شماست و کودک نیاز به تجربه کودکانه و مواجهه با پیامد انتخاب های خود به صورت مستقیم را ندارد.

به شما توصیه می شود ما را انتخاب بفرمایید:

  • اگر به اصل تفاوت های فردی اعتقاد دارید و فکر می کنید بعضی  از انسان ها در بعضی زمینه ها توانمند تر هستند و بعضی دیگر در زمینه های دیگر.
  • اگر اعتقاد دارید کودکی بهترین زمان برای توسعه ظرفیت های درونی است که فقط از طریق تجربه گری گرایش های کودک امکان پذیر است. 
  • اگر معتقدید تربیت وظیفه خانواده است و فرزند بیش از هر چیز دیگری به پدر و مادر  و وقت گذاری ایشان در امر تربیت احتیاج دارد. 
  • اگر معتقدید عمیق ترین  و مادنگارترین دریافت ها آن است که در کودکی به دست آید. 
  • اگر معتقدید تربیت امری تدریجی است و در بستر زمان به دست می آید . 
  • اگر فرزندتان را امانت خداوند می دانید و خود را حاکم مطلق بر او نمی دانید. 
  • اگر برای بهتر تربیت شدن فرزندتان صبور هستید و این صبر را عبادت می دانید.  
  • اگر معتقدید که طولانی تر بودن دوران کودکی انسان  در بین تمام موجودات، حکمتی از جانب پروردگار است. کودک کوچک شده ی انسان بزرگ سال نیست و باید او را با مقتضیات ویژه ی خودش باور کرد. 
  • اگر باور دارید کودک برای این که بیاموزد تا جایی که خطر شکننده ای او را تهدید نمی کند باید بتواند خودش تجربه کند. 
  • اگر اعتقاد دارید که فرزندتان  خودش باید مسئولیت های زندگیش را برعهده گیرد و نگران سختی  کشیدن او نیستید. 
  • اگر اعتقاد دارید زمینه سازی  تربیت و رشد گرایش های فطری کودک در هفت سال اول، بسیار مهم تر از صرفا آموزش مستقیم و یادگیری مفاهیم دانشی است.