اگر فکر میکنید دوره مهدکودک چندان مهم نیست و فقط به منظور نگهداری کودک است.
اگر اعتقاد دارید به جای رویارویی با واقعیت های فرزندتان بهتر است روی آن سرپوش گذاشته شود .
اگر اعتقاد دارید به علت گرفتاری زیاد یا هر علت دیگری تربیت فرزند شما به مهد کودک واگذار شود بهتر است.
اگر توانمندی های فرزندتان را به جای مقایسه با خودش با دیگران مقایسه می کنید .
اگر وظیفه مهد کودک را به معنای انباشت اطلاعات در حافظه می دانید.
اگر وظیفهی مهدکودک را انتقال صرفا نگهداری و تغذیه فرزند خویش میدانید.
اگر اعطای آزادی به کودک را مساوی رها کردن او و سلب مسئولیت می دانید.
اگر فکر می کنید دوره ی کودکی (هفت سال اول ) دوره ای است که باید هرچه سریع تر به پایان برسد وکودک هرچه بیشتر به بزرگتر ها شبیه شود بهتر است .
اگر اعتقاد دارید تشویق و تنبیه مداوم کودک و شرطی کردن او، عامل اصلی تربیت کودک است.
اگر اعتقاد دارید مسئولیت پیشرفت و یادگیری فرزندتان به عهده شماست و کودک نیاز به تجربه کودکانه و مواجهه با پیامد انتخاب های خود به صورت مستقیم را ندارد.
به شما توصیه می شود ما را انتخاب بفرمایید:
اگر به اصل تفاوت های فردی اعتقاد دارید و فکر می کنید بعضی از انسان ها در بعضی زمینه ها توانمند تر هستند و بعضی دیگر در زمینه های دیگر.
اگر اعتقاد دارید کودکی بهترین زمان برای توسعه ظرفیت های درونی است که فقط از طریق تجربه گری گرایش های کودک امکان پذیر است.
اگر معتقدید تربیت وظیفه خانواده است و فرزند بیش از هر چیز دیگری به پدر و مادر و وقت گذاری ایشان در امر تربیت احتیاج دارد.
اگر معتقدید عمیق ترین و مادنگارترین دریافت ها آن است که در کودکی به دست آید.
اگر معتقدید تربیت امری تدریجی است و در بستر زمان به دست می آید .
اگر فرزندتان را امانت خداوند می دانید و خود را حاکم مطلق بر او نمی دانید.
اگر برای بهتر تربیت شدن فرزندتان صبور هستید و این صبر را عبادت می دانید.
اگر معتقدید که طولانی تر بودن دوران کودکی انسان در بین تمام موجودات، حکمتی از جانب پروردگار است. کودک کوچک شده ی انسان بزرگ سال نیست و باید او را با مقتضیات ویژه ی خودش باور کرد.
اگر باور دارید کودک برای این که بیاموزد تا جایی که خطر شکننده ای او را تهدید نمی کند باید بتواند خودش تجربه کند.
اگر اعتقاد دارید که فرزندتان خودش باید مسئولیت های زندگیش را برعهده گیرد و نگران سختی کشیدن او نیستید.
اگر اعتقاد دارید زمینه سازی تربیت و رشد گرایش های فطری کودک در هفت سال اول، بسیار مهم تر از صرفا آموزش مستقیم و یادگیری مفاهیم دانشی است.